Í flestum tilfellum fylgir barn með erlendan ríkisborgararétt forsjármanni sínum við veitingu íslensks ríkisfangs. Mögulegt er að sækja um íslenskan ríkisborgararétt á grundvelli þess að vera barn íslensks ríkisborgara, hvort sem umsókn er borin fram af umsækjanda sjálfum (18 ára og eldri) eða af forsjármanni barns.
Réttur barns, sem fætt er erlendis og á foreldri sem er íslenskur ríkisborgari, ræðst af þeim lögum sem voru í gildi þegar barnið fæðist. Máli skiptir hvenær barnið er fætt, hvort faðir eða móðir er íslenskur ríkisborgari og hver hjúskaparstaða foreldranna er.
Í þessu sambandi ber að nefna sérstaklega tvær umsóknir. Faðir sem er íslenskur ríkisborgari, getur óskað eftir því að barn hans, fætt erlendis milli 1. október 1998 og 1. júlí 2018, fái íslenskan ríkisborgararétt með tilkynningu. Þá getur barn sem fætt er eftir miðbik síðustu aldar, í hjúskap móður sem er íslenskur ríkisborgari og föður sem er erlendur ríkisborgari, í vissum tilvikum sótt um leiðréttingu á því að hafa ekki öðlast íslenskt ríkisfang sjálfkrafa við fæðingu.
Barn fætt eftir 1. júlí 2018 öðlast sjálfkrafa íslenskan ríkisborgararétt við fæðingu, ef foreldri þess er íslenskur ríkisborgari, óháð því hvar það fæðist og óháð hjúskaparstöðu foreldra. Þjóðskrá Íslands sér um skráningu barna sem öðlast sjálfkrafa íslenskt ríkisfang.