Vegna umfjöllunar í fjölmiðlum undanfarið, um einstaklinga sem fluttir hafa verið úr landi á grundvelli Dyflinnarreglugerðarinnar meira en tólf mánuðum eftir að umsókn var lögð fram, vill Útlendingastofnun koma eftirfarandi á framfæri.
Í 2. mgr. 36. gr. laga um útlendinga segir að ef meira en tólf mánuðir hafa liðið frá því að umsókn um alþjóðlega vernd barst fyrst íslenskum stjórnvöldum og tafir á afgreiðslu hennar eru ekki á ábyrgð umsækjanda sjálfs skuli taka hana til efnismeðferðar.
Ljóst er að leggja þarf mat á það í hverju tilviki fyrir sig hvort tafir á afgreiðslu umsóknar séu á ábyrgð umsækjanda og er það gert af því stjórnvaldi sem hefur málið til meðferðar á þeim tímapunkti þegar tólf mánuðirnir eru liðnir.
Ef Útlendingastofnun hefur þegar tekið ákvörðun í máli og kærunefnd útlendingamála staðfest hana innan tímamarka en ákvörðunin hins vegar ekki verið framkvæmd með flutningi úr landi innan tólf mánaða, getur umsækjandi óskað eftir því við kærunefnd útlendingamála að málið verði endurupptekið á þeim grundvelli og fyrri ákvörðun felld úr gildi.
Beiðni um endurupptöku máls frestar þó ekki réttaráhrifum þeirrar niðurstöðu sem þegar liggur fyrir. Kemur það því ekki í veg fyrir framkvæmd fyrirhugaðs flutnings úr landi að lögð sé fram beiðni um endurupptöku. Kærunefndinni er heimilt að fresta framkvæmd á flutningi telji hún að verulega breyttar aðstæður hafi skapast frá því að endanleg ákvörðun var tekin en sjái nefndin ekki tilefni til frestunar ber að framkvæma flutninginn í samræmi við niðurstöðu máls.
Flutningur viðkomandi úr landi kemur að sjálfsögðu ekki í veg fyrir afgreiðslu kærunefndar á beiðni um endurupptöku.